mUltimate Chopin

op. 28 nr 15, Preludium Des-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 4-5

Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur

Rozdzielone łuki w A (→Wf)

!!!   miniat: wycinek, 4. miara t. 4 i 1. miara t. 5, tylko górna 5-linia.                        TGTU = 2 łuki

Ciągły łuk w KF (→Wn) i Wa

nad całą linijką
..

Ciągły łuk KF (→Wn) to błąd kopisty – łuki w A są wyraźnie rozdzielone, a ich kształt nie wskazuje na chęć połączenia. W Wf t. 4 kończy linijkę tekstu, a łuk w t. 4 sugeruje kontynuację, czego w zasadzie nie potwierdza łuk w t. 5 (por. początek następnej linii w Wf). W całości jednak notacja Wf może być myląca, co tłumaczy obecność ciągłego łuku w Wa.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy KF

t. 36-38

Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur

..

W Wf1 ćwierćnuty wewnętrznego głosu pr.r. umieszczone są pomiędzy kolejnymi ósemkami górnego głosu, bliżej poprzedniej niż następnej, z którą mają być uderzane. Może to wywołać wątpliwości odnośnie do synchronizacji obu głosów:

  • ćwierćnuty pr.r. umieszczone są wyraźnie przed odpowiednimi ćwierćnutami l.r.,
  • podobnie umieszczone półnuty w t. 40-42 należy grać równocześnie z poprzednią ósemką, a więc inaczej niż tu.

W Wf2 ćwierćnuty pr.r. przesunięto tak, by wyraźnie łączyły się z następnymi, nieparzystymi ósemkami. Różnicy tej, przy uważnym odczytaniu nie wpływającej na brzmienie, nie odtwarzamy w naszych transkrypcjach.
Tak samo w t. 52-54.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wf

t. 58-59

Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur

Koniec łuku w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, te takty, tylko górna 5-linia.          

Łuk do końca t. 58 w Wf

EZnieU1

Łuk do t. 59 w KF (możliwa interpretacja→Wn)

EZnieU2

Łuk do końca t. 59 w Wa

EZTU
..

Łuk w A kończy się w t. 58, niedaleko początku taktu – trudno to dokładnie określić, bo jest to jeden z taktów zapisanych skrótowo, bez nut. Przyjmujemy, że dochodzi on do 1. akordu tego taktu. Jednak zarówno w KF, jak i w Wf zakończenie tego łuku zinterpretowano inaczej – w Wf doprowadzono go do końca taktu, a w KF jeszcze dalej (takt zamyka tam linijkę tekstu, a łuk sięga poza pięciolinię), co w Wn odtworzono jako łuk do 1. akordu t. 59. Biorąc pod uwagę, że zakończenie tego łuku jest w A najprawdopodobniej niedokładne – patrz poniżej, uwaga do łuku l.r. – obie te wersje można uważać za możliwe interpretacje zapisu A. W tekście głównym proponujemy jeszcze inne rozwiązanie, oparte na następujących, dodatkowych założeniach:

  • w analogicznych t. 42-43 łuk, który kończył się na ostatnim akordzie frazy (na początku t. 43, co odpowiada t. 59) został przez Chopina przedłużony do końca taktu i dalej;
  • w t. 60 wyraźnie zaczyna się nowy łuk, co ogranicza zasięg poprzedniego łuku.

Wersję tę wprowadzono również w Wa.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A

t. 63-64

Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur

Łuki rozdzielone w A

Ciągły łuk w KF (→Wn) i Wf (→Wa)
..

Ciągły łuk to przypuszczalnie skutek przekonania Fontany w KF (→Wn) i sztycharza Wf (→Wa), że widoczne w A rozdzielenie łuków zostało spowodowana kolejną przerwą w dopływie atramentu do końcówki pióra, jak w t. 61-62 (a także 66). Zdaniem redakcji, kształt łuków wskazuje raczej na intencjonalne ich rozdzielenie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności KF

t. 65-66

Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur

2 akcenty długie w A

Akcent długi w KF (→Wn)

2 krótkie akcenty w Wf

2 pionowe akcenty w Wa
..

W tekście głównym podajemy dwa akcenty długie na podstawie A. Kopista przeoczył w KF (→Wn) drugi z nich, natomiast krótkie akcenty w Wf to skutek niedokładnego odtworzenia A. Zmiana pokroju akcentów w Wa to dowolność charakterystyczna dla tego wydania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy KF